`വർദ്ധക്യത്തിലേക്ക് നടന്ന് പോകുന്നവരെ കുറിച്ച് ;അതെ നമ്മെ കുറിച്ച് തന്നെ ....`
ശൈശവത്തിന്റെ ബലഹീനത അനുഭവിക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് നൽകുന്നതു പോലെ വാർദ്ധക്യത്തിന്റെ അവശത അനുഭവിക്കുന്നവർക്കും പരിഗണനയും സ്നേഹവാത്സല്യങ്ങളും നൽകാൻ സാധിക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ് മനുഷ്യന്റെ ജീവിതം സാർത്ഥകമാകൂ.
`വാർദ്ധക്യം ഒരു വലിയ അനുഗ്രഹമാണ്, കാരണം ജീവിതത്തിൻ്റെ മുഴുവൻ അനുഭവവും നിങ്ങൾക്ക് പിന്നിലുണ്ട്.`
വയസ്സ് നാൽപ്പതു കടന്നാൽപ്പിന്നെ ലൈഫിന്റെ നല്ലകാലമൊക്കെ കൊഴിഞ്ഞു എന്നു കരുതുന്നോർ അനവധിയുണ്ട്. എന്നാൽ അങ്ങനെയല്ല, നാൽപത് വയസ്സിലാണ്ശരിക്കും ജീവിതം തുടങ്ങുന്നത് എന്നാണ് എറിക് എറിക്‌സൺ പറയുന്നത്.മൂപ്പർ ആരാണെന്നറിയോ?
മണിച്ചിത്രത്താഴിലെ സണ്ണിയെപ്പോലെ പത്തുതലയുള്ള ഒരു രാവണൻ സൈക്കോളജിസ്റ്റ്. ബോധമനസ്സിന്റെ വികാസമാണ് വ്യക്തിത്വം നിർണയിക്കുന്നത് എന്ന ആശയവുമായി വന്ന് മനഃശാസ്ത്ര മേഖലയിൽ പുത്തൻ പാത വെട്ടിത്തുറന്നയാൾ. മികച്ച ഒരെഴുത്തുകാരൻ കൂടിയായ ഈ ഫ്രഞ്ച് മനഃശാസ്ത്രജ്ഞന് ഒരു ചെറിയ ഇന്ത്യൻ ബന്ധം കൂടിയുണ്ട്. പുലിസ്റ്റർ പുരസ്കാരം നേടിയ പുസ്തകത്തിന്റെ രചയിതാവ് കൂടിയാണദ്ദേഹം.
ഇദ്ദേഹമാണ് പറയുന്നത് ജീവിതത്തിന്റെ ബെസ്റ്റ് ടൈം നാൽപ്പതു മുതലാണെന്ന്.
ജീവിതത്തെ എട്ടു ഘട്ടങ്ങളായി അദ്ദേഹം തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒന്നര മുതൽ മൂന്ന് വരെ, മൂന്ന് തൊട്ട് ആറ്, ആറ് തൊട്ട് പന്ത്രണ്ട് പിന്നെ ടീനേജ് ഇത്രയുമാണ് ഒരു വ്യക്തി പ്രായപൂർത്തിയാകുന്നത് വരെയുള്ള ഘട്ടങ്ങൾ. ഇവയോരോന്നിലും വ്യത്യസ്തമായ രീതികളിലായിരിക്കും കുട്ടികൾ പെരുമാറുക. അതിന്റെ കാരണങ്ങളൊക്ക നല്ലവണ്ണം വിശദീകരിച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ട് ഈ മഹാൻ. ഈ പ്രായത്തിലുള്ള കുട്ട്യോളുള്ള അച്ഛനമ്മമാരൊക്കെ സമയം കണ്ടെത്തി ഇതു വായിച്ചു പഠിച്ചാൽ മക്കളെക്കുറിച്ചുള്ള ടെൻഷനൊട്ടു കുറഞ്ഞു കിട്ടും.
ഇരുപതു മുതൽ നാൽപ്പതു വരെയാണ് ആറാം ഘട്ടം. കൗമാരപ്രായത്തിലെ അബദ്ധജടില ധാരണകളും വീരാരാധനകളും ഉണ്ടാക്കി വച്ച സങ്കൽപ്പങ്ങളിൽ നിന്നും യാഥാർത്ഥ്യബോധത്തിലേക്ക് സമൂഹവുമായുള്ള ഇടപഴകലുകളിൽക്കൂടിയുള്ള ഒരു യാത്ര. സൗഹൃദങ്ങളും പ്രണയവുമായിരിക്കും ഈ യാത്രയിൽ സ്ത്രീയും പുരുഷനും ഒരുപോലെ തേടുന്നത്. ധൃഢവും സംതൃപ്തവുമായ ഒരു ബന്ധം കണ്ടെത്തുംവരെ ഈ അന്വേഷണം തുടരുന്നു. അൽപ്പമൊന്നു ശാസ്ത്രീയമായിപ്പറഞ്ഞാൽ വൈകാരിക സ്ഥിരത നേടാൻ വേണ്ടിയുള്ള കാട്ടിക്കൂട്ടലുകളാണ് ഈ ഇരുപതു വർഷത്തോളം ഒരു വ്യക്തി നടത്തുക.
നാൽപ്പതിൽ തുടങ്ങി അറുപതിൽ അവസാനിക്കുന്ന ഏഴാം ഘട്ടമാണ് ഒരാളുടെ ജീവിതത്തിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനം. ഈ ഘട്ടത്തിന്റെ തുടക്കം ഒരു വഴിത്തിരിവ് കൂടിയാണ്. ഇതുവരെയുള്ള അനുഭവങ്ങളെ വിലയിരുത്തി ചിലർ കൂടുതൽ ക്രിയാത്മകരാകുന്നു. വ്യക്തവും പ്രായോഗികവുമായ ജീവിതലക്ഷ്യങ്ങൾ കണ്ടെത്തി അതിനു വേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കുന്നു. പഴയ കഴിവുകൾ പൊടിതട്ടിയെടുക്കുന്നു. പൊതുവെ ഇക്കൂട്ടർക്ക് ഒരു കേറിങ് മനോഭാവം കൈവരുന്നു.എന്നാൽ മറ്റു ചിലർ ഒരു നിഷ്ക്രിയാവസ്ഥയിലാണ് എത്തിപ്പെടുക. ജീവിതത്തിൽ ഇനി കാര്യമായിട്ടൊന്നും ചെയ്യാനില്ല എന്ന് മുൻകാലാനുഭവങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തിൽ അവർ വിധിയെഴുതുന്നു. ഇക്കൂട്ടരിൽ ഒരുപക്ഷം ബാക്കിയുള്ള ജീവിതം ആവോളം അടിച്ചുപൊളിക്കാൻ തീരുമാനിക്കുന്നു. മറ്റൊരു പക്ഷം നിരാശയിൽ മുങ്ങി മദ്യത്തിനും മറ്റും പിറകെ പോകുന്നു. ഇനി ചിലർ ഞാൻ ഒരു വൻ സംഭവമാകുന്നു എന്നു മറ്റുള്ളവരെ കാണിച്ച് സംതൃപ്തിയടയുന്നു.
എട്ടാം ഘട്ടം അറുപതുകളിലാണ് തുടങ്ങുന്നത്. ഇവിടെ ജനറേറ്റിവിറ്റി (ഉത്പാദനം) എന്ന പാത തെരഞ്ഞെടുത്ത ആദ്യകൂട്ടർ പുതുതലമുറയുടെ ഉപദേശകരായി മാറുന്നു. സന്തോഷപൂർണമായി വാർധക്യകാലത്തെ വരവേൽക്കുന്നു. സ്റ്റാഗ്നേഷൻ (സ്തംഭനം) എന്ന മാർഗം സ്വീകരിച്ച രണ്ടാം കൂട്ടരാകട്ടെ ശാപവാക്കുകളും പിറുപിറുക്കലുകളുമായിട്ടായിരിക്കും ജീവിത സായാഹ്നം കഴിച്ചു കൂട്ടുക.അതുകൊണ്ട് നാല്പതിലെ വഴിത്തിരിവ് പ്രാധാന്യമുള്ളതാണ്.
അതുവരെയുള്ള ജീവിതത്തെ പോസിറ്റീവ് ആയി കാണാൻ കഴിഞ്ഞാൽ ജനറേറ്റിവിറ്റി എന്ന ജീവിത തീവണ്ടിയിൽ റിസർവേഷൻ കിട്ടും. പക്ഷേ പോസിറ്റീവ് കാഴ്ചക്ക് വൈകാരിക സ്ഥിരത വേണം, അതിന് നല്ല മൂല്യാധിഷ്ഠിത ബന്ധങ്ങൾ വേണം. പരസ്പരം മൽസരിക്കാനുള്ളതല്ല മറിച്ച് സ്നേഹിച്ചും സഹകരിച്ചും മുന്നോട്ട് പോകാനുള്ളതാണ് ജീവിതം എന്ന തിരിച്ചറിവുണ്ടാകണം.
വാർദ്ധക്യം ഒരു വലിയ അനുഗ്രഹമാണ്, കാരണം ജീവിതത്തിൻ്റെ മുഴുവൻ അനുഭവവും നിങ്ങൾക്ക് പിന്നിലുണ്ട്.കുട്ടിയായിരുന്നപ്പോൾ എല്ലാം മനോഹരമായിരുന്നു, എന്നാൽ ജീവിതം അനുഭവിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതിനാൽ വളരാൻ നിങ്ങൾ ഉത്സുകനായിരുന്നു. നിങ്ങൾ ചെറുപ്പമായപ്പോൾ, നിങ്ങളുടെ ബുദ്ധി ഹോർമോണുകളാൽ ഹൈജാക്ക് ചെയ്യപ്പെട്ടു.അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ നിങ്ങൾ എന്ത് ചെയ്താലും അത് നിങ്ങളെ ആ ദിശയിലേക്ക് തള്ളിവിട്ടു.
നിങ്ങൾ വാർദ്ധക്യത്തിലേക്ക് വരുമ്പോൾ, എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും അവസാനിച്ചു, ജീവിതത്തിൻ്റെ ഒരു മുഴുവൻ അനുഭവം നിങ്ങളുടെ പിന്നിലുണ്ട്, നിങ്ങൾ വീണ്ടും ശിശുവാണ്, പക്ഷേ നിങ്ങൾക്ക് ജീവിതാനുഭവത്തിൻ്റെ ജ്ഞാനമുണ്ട്. ഇത് നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൻ്റെ വളരെ ഫലപ്രദവും അതിശയകരവുമായ ഭാഗമാകാം, പക്ഷേ നിർഭാഗ്യവശാൽ മിക്ക മനുഷ്യരും അവരുടെ പുനരുജ്ജീവന പ്രക്രിയയെ ശരിയായി പരിപാലിക്കാത്തതിനാൽ അവരുടെ വാർദ്ധക്യം ദുരിതമായി അനുഭവിക്കുന്നു.
പണ്ടൊക്കെ വാർദ്ധക്യം അർത്ഥമാക്കുന്നത് വാനപ്രസ്ഥ ആശ്രമമായിട്ടാണ്.അവിടെ വൃദ്ധ ദമ്പതികൾ കാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുകയും അവിടെ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ ഇന്ന്, വാർദ്ധക്യം എന്നാൽ "ആശുപത്രി ആശ്രമം" എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്.
നിങ്ങളുടെ പുനരുജ്ജീവന പ്രക്രിയ നിങ്ങൾ നന്നായി പരിപാലിക്കുകയാണെങ്കിൽ, വാർദ്ധക്യം നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൻ്റെ ഒരു അത്ഭുതകരമായ ഭാഗമാകാം, കാരണം നിങ്ങളുടെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ നിങ്ങളുടെ പിന്നിൽ ഉണ്ടായിരിക്കുകയും ഒരിക്കൽ കൂടി ശിശുവായിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് വിലമതിക്കാനാവാത്തതാണ്.മരണം പോലും ഇവിടെ സന്തോഷകരമായ ഒരു അനുഭവമായിരിക്കും.
പച്ചിലയും പഴുക്കും, ഒരുനാള്‍
ഞെട്ടറ്റു വീഴും കടക്കലെന്നറിയുക!
തിരികെ കൊടുക്കാന്‍ നോക്കുകില്‍
കഴിയായ്കയാല്‍ നീറിടുമന്നു നീ!
ജീവിതത്തിന്റെ വിവിധ ഘട്ടങ്ങളിലൂടെ കടന്നു പോവേണ്ടവനാണ് മനുഷ്യൻ. ഇന്ന് യുവത്വത്തിന്റെ പ്രസരിപ്പിൽ നീണ്ടു നിവർന്ന് നടക്കുന്നവരും നാളെ മുതുക് വളഞ്ഞ വാർദ്ധക്യത്തിന്റെ നൊമ്പരങ്ങൾ പേറേണ്ടവരാണ് എന്നത് യാഥാർഥ്യമാണ്. വയസ്സും പ്രായവും മുമ്പോട്ട് ഗമിക്കുക മാത്രമേ ചെയ്യൂ. അതിനു അർദ്ധവിരാമമില്ല. ജീവൻ നിലച്ചു പോകുന്ന പൂർണ്ണ വിരാമം മാത്രമേയുള്ളൂ. സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കാൻ ത്രാണിയില്ലാതിരുന്ന, കുഞ്ഞായിരുന്ന കാലത്ത് മാതാപിതാക്കളുടെയും ഉറ്റവരുടെയും സ്നേഹപരിലാളനകളാൽ സുരക്ഷിതനായി വളർന്നു വലുതായി,
ജീവിതത്തിലെ ഇരുട്ടും വെളിച്ചവും കണ്ടും കൊണ്ടുമറിഞ്ഞ്, സുഖങ്ങളും പ്രാരാബ്ധങ്ങളും അനുഭവിച്ച് പ്രായമേറെ കഴിയുമ്പോൾ വീണ്ടും മക്കളുടെയും ഉറ്റവരുടെയും സ്നേഹപരിലാളനകളില്ലാതെ ജീവിക്കാൻ സാധിക്കാത്ത അവസ്ഥയിലേക്ക് മനുഷ്യൻ മടങ്ങുന്നു. ബലഹീനതക്ക് ശേഷം ശക്തി; ശക്തിക്ക് ശേഷം ബലഹീനത
ശൈശവത്തിന്റെ ബലഹീനത അനുഭവിക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് നൽകുന്നതു പോലെ വാർദ്ധക്യത്തിന്റെ അവശത അനുഭവിക്കുന്നവർക്കും പരിഗണനയും സ്നേഹവാത്സല്യങ്ങളും നൽകാൻ സാധിക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ് മനുഷ്യന്റെ ജീവിതം സാർത്ഥകമാകൂ.
വാർധക്യം ചിലരുടെ മാത്രം കുത്തകയല്ല. നമ്മിലേക്കുള്ള വഴിയിലൂടെ അത് അന്നു തന്നെ നടന്നു തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. നടക്കുന്തോറും ഉത്സാഹവും വേഗതയും വർദ്ധിക്കുന്ന ഒരു അദ്ഭുത പ്രതിഭാസം കൂടിയാണത്. അളന്നു കൊടുത്ത പാത്രത്തിൻ്റെ പകുതി അളവിലുള്ളതിലേ തിരിച്ച് അളന്നു കിട്ടൂ.
