നമ്മൾ മനുഷ്യർ എന്തിനും ഏതിനും എപ്പോഴും മറ്റുള്ളവരിലേക്ക് വിരൽ ചുണ്ടുന്നവരാണ്. സത്യത്തിൽ ഏതൊരാളും ആദ്യം ചെയ്യേണ്ട കടമ അവനവന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് ആഴത്തിൽ ഒരു പരിശോധന നടത്തുക എന്നുള്ളതാണ്.ഞാൻ എന്താണ്? എന്നെക്കുറിച്ച് എനിക്ക് എന്തെല്ലാം അറിയാം? ഞാൻ എങ്ങനെയാണ്? എന്റെ ഗുണങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ് ? എന്റെ ദോഷങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ് ? തുടങ്ങി സ്വന്തം ശരീരത്തെയും മനസ്സിനെയും നല്ലവണ്ണം മനസ്സിലാക്കുക എന്നതാണ് നമ്മൾ ഓരോരുത്തരും ആദ്യം ചെയ്യേണ്ട ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം.
സ്വന്തം പെരുമാറ്റങ്ങളും ചിന്തകളും വികാരങ്ങളും മനസ്സിലാക്കാതെ അവ പ്രകടിപ്പിക്കാൻ സമയം കണ്ടെത്താതെ, അതല്ലെങ്കിൽ നമുക്കുള്ള നല്ല വശങ്ങളെ തിരിച്ചറിയാതെ ദോഷവശങ്ങൾ മാത്രം രുചിച്ചറിഞ്ഞ് അതിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റി കഴിയുന്നവരാണ് നമ്മളിൽ പലരും. ഏതൊരു മോശ സന്ദർഭത്തിലും അതിന് കാരണക്കാർ മറ്റുള്ളവരാണെന്നും താൻ സന്തോഷവാനാവണമെങ്കിൽ തനിക്ക് ചുറ്റുമുള്ളവർ അതിനുവേണ്ടി പരിശ്രമിക്കണമെന്നുമുള്ള തെറ്റായ ചിന്താഗതികളാണ് നമുക്ക് മുന്നിൽ നമ്മെ മനസ്സിലാക്കാനുള്ള വഴികൾക്ക് തടയിടുന്നത്. നമ്മൾ ഓരോരുത്തർക്കും ഏറ്റവും പ്രധാനമായി ആദ്യം വേണ്ടത് സ്വയം അവബോധം സൃഷ്ടിക്കുക എന്നുള്ളതാണ്.
ഒരിക്കൽ ഒരു പ്രൊഫസർ ക്ലാസിലെത്തി വിദ്യാർത്ഥികളോട് ഉടനെ തന്നെ ഒരു പരീക്ഷയെഴുതുവാൻ തയ്യാറായികൊളളാൻ പറഞ്ഞു. അപ്രതീക്ഷമായി പരീക്ഷ എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ അവർ ഒന്നു അമ്പരന്നു. പ്രൊഫസർ പരീക്ഷ പേപ്പറുകൾ വിതരണം ചെയ്യാനാരംഭിച്ചു. മടക്കിയ പേപ്പറുകളാണ് വിതരണം ചെയ്തത്.എല്ലാവർക്കും കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മടക്ക് നിവർത്തി നോക്കാൻ അദ്ദേഹം ആവശ്യപ്പെട്ടു. ആശ്ചര്യമെന്ന് പറയട്ടെ ആ ചോദ്യ പേപ്പറിന്റെ മധ്യത്തിലായി ഒരു കറുത്ത അടയാളമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
എന്തു ചെയ്യണമെന്നു അറിയാതെ നിൽക്കുന്ന കുട്ടികളോട് പ്രൊഫസർ പറഞ്ഞു..... "നിങ്ങൾ ചോദ്യപേപ്പറിൽ എന്തു കാണുന്നുവോ അതിനെ കുറിച്ച് എഴുതുക." ഈ ചോദ്യത്തിനു അവർ തങ്ങളാലാവും വിധം ഉത്തരം എഴുതി..
ക്ലാസ് തീരാറായപ്പോഴേക്കും പ്രഫസർ ഉത്തര കടലാസുകൾ ശേഖരിച്ചു ഉറക്കെ വായിക്കാൻ തുടങ്ങി. എല്ലാ കുട്ടികളും ആ കറുത്ത അടയാളത്തെ കുറിച്ചാണ് എഴുതിയിരിക്കുന്നത്‌. അതിന്റെ വലുപ്പം, സ്ഥാനം, ആകൃതി എന്നിവയെ കുറിച്ചെല്ലാം അവർ നീട്ടി പരത്തി എഴുതിയിരുന്നു.
എല്ലാ ഉത്തര കടലാസും വായിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ക്ലാസ് നിശബ്ദമായിരുന്നു.പിന്നീടു പ്രഫസർ പരീക്ഷയെ കുറിച്ച് വിശദീകരിക്കാനാരംഭിച്ചു. "ഈ ഉത്തരങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഞാൻ നിങ്ങളെ ഞാൻ ഗ്രേഡ് ചെയ്യുന്നില്ല. മറിച്ച് ചിന്തിക്കാനുളള ഒരു അവസരം തരികയാണു ഞാൻ. 'നിങ്ങളെല്ലാവരും ഇതിലെ കറുത്ത പാടിനെ കുറിച്ചാണ് എഴുതിയത്.' ആരും വെളുത്ത കടലാസിനെ കുറിച്ച് ഒരു വാക്കു പോലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല.
'നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലും ഇതാണ് സംഭവിക്കുന്നത്. എല്ലാവരും അവരുടെ ചെറിയ പ്രശ്നങ്ങളിൽ മനസ്സുടക്കി നിൽക്കും. ആരോഗ്യ പ്രശ്നങ്ങൾ , സാമ്പത്തിക ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ,
കുടുംബ ബന്ധങ്ങളിലുണ്ടാകുന്ന ചെറിയ വിളളലുകൾ',കൂട്ടുകാരുമായുളള പ്രശ്നങ്ങൾ തുടങ്ങി അനവധി ചെറിയ കാര്യങ്ങൾ.'
ചെറിയ പൊട്ടോളം വരുന്ന പ്രശ്നങ്ങളിൽ പെട്ട്‌ നിരാശരാകുന്ന നാം നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലെ നാം ശ്രദ്ധിക്കാതെ പോകുന്ന വെളുത്ത വിശാലമായ കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് അധികം ചിന്തിക്കാറില്ല....
നമുക്ക് കിട്ടിയിരിക്കുന്ന ഓരോ അനുഗ്രഹങ്ങളെയും എണ്ണാൻ തുടങ്ങിയാൽ അത് ആ ചോദ്യ കടലാസിലെ വെളുത്ത പ്രതലം പോലെ വിശാലമാണ്‌... എന്നിട്ടും നാം ചിന്തിക്കുന്നതും നിരാശരാവുന്നതും വിശാലമായ വെളുത്ത കടലാസിലെ ഏറ്റവും ചെറിയ ആ കറുത്ത പൊട്ടിനെ കുറിച്ച് മാത്രമാണ്...
നമ്മെ നിരാശരാക്കുന്നതും സന്തോഷം ഉളവാക്കുന്നതും അടിസ്ഥാനപരമായി നമ്മുടെ. ചിന്തകൾ തന്നെയാണ്‌...നാം എന്ത്‌ ചിന്തിക്കുന്നുവോ അത് തന്നെയാണ്‌ നാം. . നമ്മുടെ ഇനിയുടെ ചിന്തകളും ആലോചനകളും കടലാസിലെ വിശാലമായ വെളുത്ത പ്രതലത്തെ കുറിച്ചാവട്ടെ...