സഹതാപം, ദയ എന്ന വികാരങ്ങള്‍ നമ്മള്‍ പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് അതിന്റെ വിപരീതമായ അസൂയയും ഈര്‍ഷ്യയുമൊക്കെ മനസ്സില്‍ ഉളവാകുന്നത്. അവനവന്‍റെ കുറവുകളെക്കുറിച്ചും പോരായ്മകളെക്കുറിച്ചുമുള്ള അപകര്‍ഷതാബോധം, അതാണ് അസൂയക്കു വഴിയൊരുക്കുന്നത്.
നിങ്ങള്‍ക്കെല്ലാ സുഖസൌകര്യങ്ങളുമുണ്ടെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ക്കവരോട് ഒരസൂയയും തോന്നുകയില്ല. ഇനിയൊരാളെ നമ്മളേക്കാള്‍ മെച്ചപ്പെട്ട ഒരവസ്ഥയില്‍ കാണുമ്പോഴാണ് നമ്മുടെ മനസ്സില്‍ അസൂയ നാമ്പെടുക്കുന്നത്. അങ്ങനെയൊരാള്‍ നമ്മുടെ കണ്‍വെട്ടത്തില്ലെങ്കില്‍ നമ്മുടെ മനസ്സില്‍ അസൂയയുണ്ടാവാനുമിടയില്ല.
നമ്മള്‍ എപ്പോഴും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കേണ്ടതു നന്മയെയാണ്. ലോകം പുരോഗമിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിന്‍റെ കാരണവും അതു തന്നെയാണ്. കൊള്ളരുതായ്മകളെ ഒരുകാലത്തും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുവാന്‍ ഇടകൊടുക്കരുത്. നല്ലമനുഷ്യരെ വാര്‍ത്തെടുക്കുന്നതിലാണ് സമൂഹം എക്കാലത്തും ശ്രദ്ധ പതിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്. ചിലര്‍ ശുദ്ധരും സാത്വികരുമാണെന്ന് സ്വയം ഭാവിക്കും. എന്നാലങ്ങിനെ വിശ്വസിക്കുന്നവരോടൊപ്പം കഴിച്ചുകൂട്ടുന്നതു തന്നെ ബദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യമാണ്. നല്ലവരായിരിക്കും, പക്ഷെ അവരുടെ പെരുമാറ്റം നമുക്കസഹനീയമായി അനുഭവപ്പെടും.
ഇങ്ങനെയുള്ള നന്മയില്‍ നിന്നാണ് സഹതാപം, ദയ തുടങ്ങിയ ഭാവങ്ങള്‍ മുളപൊട്ടുന്നത്. സമൂഹത്തിനു വേണ്ടത് സഹതാപവും കനിവുമൊന്നുമല്ല, അവര്‍ക്കാവശ്യം സ്നേഹവും മാന്യമായ സമീപനവുമാണ്. അതു രണ്ടും നല്‍കാനായാല്‍ത്തന്നെ വലിയ കാര്യമായി.
ഒരു മണിക്കൂറോളം നിങ്ങളെന്‍റെ അരികിലിരുന്നു സംസാരിച്ചു, അനുഭാവപൂര്‍വ്വം ഞാനതു മുഴുവന്‍ കേള്‍ക്കുകയും ചെയ്തുവെന്നതു കൊണ്ടു മാത്രം നിങ്ങള്‍ തൃപ്തനാകുമോ? ഒരാള്‍ നന്നേ ദരിദ്രനാകാം, തീരെ നിസ്സഹായനാകാം, മിണ്ടാതിരുന്ന് അയാള്‍ പറയുന്നതു കേട്ടതു കൊണ്ടു മാത്രം അയാളുടെ പ്രശ്നം തീരുമൊ? വിശന്നു കൈനീട്ടുന്നവന് എന്തെങ്കിലും ഭക്ഷണം കൊടുക്കണം. അപ്പോഴേ അയാളുടെ വയറു നിറയൂ. വയറു നിറയുന്നതിനോടൊപ്പം തന്നെ അയാളുടെ മനസ്സും നിറയും, അയാള്‍ക്കു കൂടുതലായൊന്നും വേണ്ടി വരില്ല.
സഹതാപം, ദയ എന്ന വികാരങ്ങള്‍ നമ്മള്‍ പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് അതിന്റെ വിപരീതമായ അസൂയയും ഈര്‍ഷ്യയുമൊക്കെ മനസ്സില്‍ ഉളവാകുന്നത്. മനസ്സില്‍ അസൂയ തോന്നുന്നത് വലിയൊരു കുറ്റമായി കാണുന്നില്ല. എന്നാല്‍ അതൊട്ടും സുഖകരമല്ലാത്തൊരു വികാരമാണെന്ന് ഉറപ്പിച്ചു പറയാം. അവനവന്‍റെ മനസ്സില്‍ അസ്വസ്ഥതയുടെ വിത്തു പാകുന്നവനെ വിവരംകെട്ടവനെന്നല്ലാതെ മറ്റെന്തു പറയാനാണ്.
ജീവിതത്തെ മുന്നിലോട്ടു നയിക്കുന്നത്, അടിസ്ഥാനപരമായ ഒരുപിടി പ്രകൃതി നിയമങ്ങളാണ്. അവയെ അറിഞ്ഞും അനുസരിച്ചും സ്വന്തം ജീവിതം നയിക്കുക, അതുമാത്രമാണ് സുഖമായും സന്തോഷമായും കഴിയാനുള്ള അടിസ്ഥാനപരമായ മാര്‍ഗം. പ്രകൃതി ഉദാരമായി നമുക്കു നല്‍കിയിട്ടുള്ള വരദാനങ്ങളെ നമുക്ക് വിവേകപൂര്‍വം പ്രയോജനപ്പെടുത്താം. എവിടെയെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും പാളിച്ച കണ്ടാലുറപ്പിക്കാം, നമ്മള്‍ ചെയ്യുന്നത് ശരിയായ രീതിയിലല്ല എന്ന്. ഇത്രയും മനസ്സിലാക്കാന്‍ തയ്യാറായാല്‍തന്നെ പാകപ്പിഴകള്‍ കുറേയേറെ നമുക്കൊഴിവാക്കാം.. നമുക്കറിവും ധാര്‍മികവിശ്വാസങ്ങളുമൊക്കെ വേണ്ടുവോളമുണ്ടാകാം.. എന്നാലും ചെയ്യുന്നത് ചെയ്യേണ്ട വിധത്തിലായില്ലെങ്കില്‍ ഫലവും തൃപ്തികരമാവുകയില്ല.. ജീവിതം സുഗമമാക്കാന്‍ ഈയൊരു കാര്യം മാത്രം ഓര്‍മിച്ചാല്‍ മതി.